| CGS Star Run-19.12.20 |
| 100 χλμ, σε μια μέρα για τα παιδιά του Μake a Wish… |
| O Hλίας Χατζηχρήστος, δρομέας μεγάλων αποστάσεων, γονέας και καθηγητής του σχολείου μας, αυτό το Σάββατο θα φορέσει τα αθλητικά του παπούτσια και καλεί όλους μας να υποστηρίξουμε τον αγώνα του, προσφέροντας πολύτιμα “αστέρια” δύναμης για να εκπληρωθούν οι ευχές των παιδιών. Σήμερα μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του πριν τον ξεχωριστό αυτό αγώνα. |
| Δεν είναι η πρώτη φορά που τρέχεις μια τόσο μεγάλη απόσταση. Όταν όμως είναι για ένα τέτοιο σκοπό, τα πόδια βγάζουν φτερά; |
| Τελικά βγάζουν φτερά τα πόδια, γιατί υπάρχουν κίνητρα. Υπάρχουν κίνητρα σε έναν αγώνα, πόσο μάλλον σε μια τέτοια ωραία διαδρομή με «άστρα», όπου το κίνητρο είναι ένας τέτοιος σκοπός. Τα πόδια θα βγάλουν φτερά… |
| Πώς γεννήθηκε η ιδέα του CGS Star Run; |
| Αυτή η ιδέα υπήρχε χρόνια, τουλάχιστον σαν σκέψη. Υπάρχει μια σχέση-σύνδεση με ένα οικείο πρόσωπο, μια μνήμη βαριά, και από πέρσι άρχισα να το δουλεύω στο μυαλό μου περισσότερο. Φέτος έδεσε η ομάδα, ο Σύλλογος Γονέων του CGS, το ίδιο το σχολείο και ο Νίκος Κοσμάς από τον Αθλητικό Σύλλογο αγκάλιασαν τη σκέψη, ήρθαν σε επικοινωνία με το Μake a Wish και “χτίστηκε” αυτή η ιδέα, που είναι πολύ ιδιαίτερη, ειδικά σε αυτή την εποχή που διανύουμε. |
| Πώς είναι να τρέχεις 2,5 μαραθωνίους συνεχόμενα; |
| Δεν το σκέφτομαι έτσι. Αν και φιλόλογος με βοήθησαν πάρα πολύ τα μαθηματικά. Οι αποστάσεις έχουν το εξής μυστικό: αν σκεφτείς την απόσταση σαν 2,5 μαραθωνίους τότε μάλλον θα αρχίσεις να φοβάσαι. Στο παρελθόν έχω τρέξει και 4,5 μαραθωνίους. Τώρα όμως το λέω, γιατί τους έχω τρέξει. Όταν ξεκινούσα να κάνω 160 χιλιόμετρα δεν γυρνούσα ποτέ να το πω, να το εκφράσω. Μάλιστα ποτέ δεν μετράω ούτε αντίστροφα. Ποτέ δεν θα πω φτάνοντας στο 30ο χλμ μιας διαδρομής, «Άντε, άλλα εβδομήντα». Η λογική είναι «πάμε και βλέπουμε». Αντί να μετράω αποστάσεις μπορεί να πω «άντε να φτάσουμε σε εκείνο το μέρος… και μετά άντε να φτάσουμε στο επόμενο». Υπάρχουν και σημεία της διαδρομής που δεν μου αρέσουν και δεν τα σκέφτομαι. Προσμένω τα σημεία εκείνα της διαδρομής που με ευχαριστούν. Αυτή η σκέψη είναι η θετική. Aν αρχίσω να σκέφτομαι 2,5 μαραθωνίους αρχίζω να μην σκέφτομαι θετικά. |
| Πόσες φορές μέσα στο διάστημα ενός τέτοιου αγώνα νιώθεις πως ξεπερνάς τα όριά σου; |
| Η λογική των ultra (αποστάσεων) λέει πως τα όριά σου τα ξεπερνάς μετά τα 100 χλμ. Εγώ είμαι μέτριος δρομέας, δεν το λέω από μετριοφροσύνη. Ο Γιάννης Κούρος, ίσως ο πιο χαρισματικός όλων αθλητής βάσει επιδόσεων, σε ένα 24ωρο είχε τρέξει 304 χλμ, εγώ αντιστοίχως, για να καταλάβουμε τα μεγέθη, στον ίδιο χρόνο έχω κάνει 150 χλμ. Ο ίδιος έχει πει μια πολύ ωραία φράση «Βγαίνω από τα όριά μου, είναι σαν να βγαίνω από τον εαυτό μου και να τον κοιτάζω από ψηλά». Από τα όριά σου μπορεί να βγεις και στα 80 χλμ. Μου έχει τύχει σε μια τέτοια απόσταση, και ένιωσα σαν το πνεύμα να είναι εκείνο που κινούσε το σώμα μου. Νομίζω πραγματικά πως εκείνο το κινούσε… |
| Πόσο χρόνο διαθέτεις για τις προπονήσεις σου; Προπονείσαι καθημερινά; |
| Τώρα πια καθημερινά, ναι. Ομολογουμένως με βοήθησε το lockdown σε αυτό. Στο προηγούμενο lockdοwn το Μάρτιο, ετοιμαζόμουν για ένα μεγάλο εξαήμερο αγώνα στην Ιταλία, και είχα φτάσει να τρέχω πολύ μεγάλες αποστάσεις καθημερινά. Τώρα, σε αυτό, είναι βαρύ το πρόγραμμα στο σχολείο και οι υποχρεώσεις, και έτσι συνολικά την εβδομάδα τρέχω 10, το πολύ 15 ώρες. Τρέχω όμως με μεγάλη προσήλωση, καθημερινά, δεν χάνω προπόνηση ούτε κάνω και cool day. |
| Εκτός από τρέξιμο ασχολείσαι με άλλο άθλημα; |
| Ασχολούμαι με ποδήλατο και κολύμπι, κάνω το λεγόμενο τρίαθλο αλλά δεν μπαίνω στην αγωνιστική λογική. Κάνω επίσης κάποιες ασκήσεις εδάφους και γιόγκα, κυρίως για χαλάρωμα. |
| Η στιγμή του τερματισμού είναι πάντα ιερή και διαφορετική. Υπάρχει κάποια που ξεχωρίζει στη μνήμη σου; |
| Είναι πολλές οι στιγμές αυτές και κάθε τερματισμός είναι ιδιαίτερος. Υπάρχουν οι τερματισμοί στον Μαραθώνιο της Αθήνας κάθε χρόνο, στο Καλλιμάρμαρο, που με περιμένει ο γιος μου ο Ορέστης. Στιγμές από την εποχή που ήταν στο καρότσι, μέχρι τα τελευταία χρόνια, που τρέχουμε μαζί τα τελευταία μέτρα ως τον τερματισμό. Έχω όμως μια μνήμη πολύ ξεχωριστή. Είναι ένας τερματισμός στις Άλπεις, όπου μετά από έναν αγώνα 42 ωρών, ο γιος μου με περιμένει στα τελευταία μέτρα και τερματίζουμε μαζί. Υπάρχει ένα βιντεάκι που έχει καταγράψει τη στιγμή αυτή, μια περίεργη εικόνα: «Ένας μπαμπάς αλλόφρων, κάπου αλλού, και ένας γιος φευγάτος αλλά για τους δικούς του λόγους! Γιατί βιώνει τον δικό του τερματισμό, έστω των τελευταίων 200 μέτρων (γέλια). Είναι μια εικόνα που θα τη θυμάμαι πάντα. |
| Ο γιος σου έχει τον αθλητισμό στη ζωή του από νωρίς. Εσύ ήσουν αθλητικός από μικρός; |
| Μου άρεσε πολύ το τρέξιμο πάντα. Πέρασα όμως μια μετεφηβεία πολύ κλασική ελληνική, με τα ποτάκια μου, τα τσιγάρα. Και μετά τη φοιτητική μου ζωή για κάποια χρόνια είχα όλα αυτά τα στοιχεία του ανθρώπου που δύσκολα θα ξεκολλούσε από την καρέκλα. Από τα 36 μου και μετά επανήλθε αυτή η επιθυμία που πάντα βρισκόταν κάπου εκεί, και έτσι έγινε πλέον συνήθεια. |
| Δεν είσαι όμως μόνο αθλητής, είσαι καθηγητής, φιλόλογος τα τελευταία 25 χρόνια. Νιώθεις πως γίνεσαι πρότυπο για τους μαθητές σου; |
| Αναπόφευκτα, χωρίς να θέλω να ακουστεί περίεργα. Το αθλητικό είναι ένα ωραίο κομμάτι που μπορούν τα παιδιά να βιώσουν συνδυαστικά μέσα από τον καθηγητή τους. Συνήθως βλέπουν τους καθηγητές τους σε ένα αυστηρά μαθησιακό πλαίσιο. Περισσότερο από όλα μου αρέσει το πώς συνδυάζεται σε μένα η διδακτική με το τρέξιμο. Αναρίθμητες διδασκαλίες έχουν βγει τη στιγμή που τρέχω και σκέφτομαι. |
| Τι ικανοποίηση αντλείς από τον αθλητισμό; |
| Οι δρομείς έχουμε κάνει άπειρες συζητήσεις γι΄ αυτό το θέμα. Απάντηση ξεκάθαρη δεν υπάρχει… Η θεωρία μου είναι πως ένας υγιής άνθρωπος, αν το θέσει στόχο, μπορεί να το κάνει. Δεν είναι κάτι ακραίο αυτό που κάνω, αρκεί κάποιος να το θελήσει. Από την πλευρά της ευχαρίστησης και της χαράς είναι μεγάλο αυτό που βιώνεις. Υπάρχει μια τεράστια ευχαρίστηση στον τερματισμό, νομίζεις πως βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο και αυτό μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά. Ορμονικά, οι ενδορφίνες λειτουργούν σε υψηλά επίπεδα και συνεχίζουν να λειτουργούν και μετά τον αγώνα. Αυτό το αίσθημα κρατάει και 3 ημέρες και μετά ξεκινάει η κόπωση αλλά κι ο εθισμός που σε οδηγεί να θέλεις να το ξανακάνεις. Υπάρχει βέβαια και η μεταφυσική ευχαρίστηση, και αυτήν προσδοκούμε πάντα. Μια ευχαρίστηση, αυτό το άγνωστο, που δεν μπορεί να σου δώσει τίποτε άλλο στη ζωή. |
| Εσύ τρέχεις για να εκπληρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ευχές παιδιών του Make a Wish. Ποια θέλεις να είναι η δική μας ευχή για τον αγώνα του Σαββάτου; |
| Να είναι μια ηλιόλουστη και μια «έναστρη» ημέρα! Το Σάββατο θα κάνω χόμπι μου, επέλεξα να βοηθήσω κάνοντας αυτό που αγαπώ πολύ. Τρέχω πριν από αυτόν τον ξεχωριστό αγώνα, θα συνεχίσω να τρέχω και μετά από αυτόν. Το άγχος μου είναι να είμαι υγιής για να μπορέσουν να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα αστέρια. Μέσα μου, δεν κάνω κάτι ξεχωριστό για τα δικά μου μέτρα. Δεν κάνω κάτι ακραίο. Επέλεξα να κάνω αυτό που για κάποιους θεωρείται άθλος και για άλλους είναι κάτι φυσιολογικό. Εύχομαι να έχουμε μια «έναστρη» ημέρα, με τη βοήθεια όλων για να εκπληρώσουμε πολλές ευχές πολλών παιδιών. Σε αυτό τον αγώνα δεν ζω μόνο για τον τερματισμό, ζω για τη στιγμή που θα περάσω από το νοσοκομείο «Παίδων», ένα σημείο με το οποίο συνδέομαι ιδιαίτερα με δικές μου μνήμες. |
| Ηλία, ευχή μας όλα να πάνε όλα καλά! |
| Για να δώσουμε τα απαραίτητα «αστέρια δύναμης» στον Ηλία να τρέξει 100 χλμ. και για να εκπληρώσουμε όλοι μαζί τις ευχές των παιδιών του Μake a Wish, μπορούμε να κάνουμε τη δωρεά μας στο https://makeawish.gr/cgstarun/, αναγράφοντας στα σχόλια τον κωδικό CGS. |
|
Λίγα λόγια για τον δρομέα… Ο Ηλίας Χατζηχρήστος εργάζεται ως φιλόλογος στο CGS (Εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα) από το 1996. Διδάσκει Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο IB Diploma Programme και στο Ενιαίο Λύκειο του CGS. Από το 2006 ασχολείται ανελλιπώς με τα δρομικά δρώμενα. Έχει πάρει μέρος με επιτυχία σε τουλάχιστον 30 Μαραθωνίους του εσωτερικού και του εξωτερικού (Βαρκελώνη, Βερολίνο, Άμστερνταμ, Βιέννη). Από το 2012 ασχολείται κυρίως με τις υπεραποστάσεις βουνού, όπου έχει τερματίσει επιτυχώς σε όλους σχεδόν τους αγώνες που διοργανώνονται στην Ελλάδα (VFRU 164km, ROUT 168km, OLYMPUS MYTHICAL 106km) καθώς και σε διεθνείς διοργανώσεις (Ultra Trail Mont Blanc 105km, Andorra Ultra trail 119km, Cappadocia ultra 63km). Έχει προκριθεί στον αγώνα Tor des Géfants 350km και ονειρεύεται να τρέξει στο Padagonia ultra όπως και στο Eiger Ultra Race. |
| Η φωτογραφία του Ηλία είναι από τερματισμό στον αγώνα Mythical Ultra 100km στον Όλυμπο, φέτος, τον πιο απαιτητικό αγώνα βουνού στην Ελλάδα. |
| Πηγή: www.swimming.gr |